YEŞİL PERİ GECESİ

                                                                                                           

"Sevilmek istemiştim. Ömrüm sevilmek isteyerek geçmişti. Sevilmek için güzelliğimden başka verebileceğim hiçbir şeyim yoktu. Ama güzelliğimi herkes istemiyordu. İsteyenler de çabuk bıkıyorlardı. Sevginin kesintisiz bir şey olduğuna inanmıyordum. Sevgi doğuyordu. Sonra bir gün ölüyordu. Ölünce hiç doğmamış gibi oluyordu.”

Kitaba İncil'den "İçinizden kim günahsızsa ilk taşı o atsın" cümlesiyle başlıyorsunuz sonra bir daha elinizden bırakamıyorsunuz. 

Edip Cansever "Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk hiç bir yere gitmiyor" diyor. Şebnem'in yaralı çocukluğu da Şebnem'den gitmiyor.Çok güzel bir kadın. Hayattan intikamını bir erkek dergisine soyunarak almaya çalışıyor. Ayfer Tunç aileden başlayan çözülmeyi toplumun hatta iktidar organlarının iki yüzlülüğünü ,yozlaşmasını Şebnem'in öfkesiyle anlatıyor.

"Olmamış gibi yapabilenlerin dünyası bu, benim değil. Ben yapamıyorum. Ben sosyal bukalemun olamıyorum. Bulunduğum kabın şeklini, bindiğim dalın rengini alamıyorum" diyor Kapak Kızındaki Şebnem. 

“Mış” gibi yapanların yalan hayatını daha fazla yaşamak istemiyor.

Kendince soyut can acıtmaları sonrasında somut intikam planlarına dönüşüyor. Mutsuz bir çocukluğun ardından onun getirdiği travmaları yaşayan bir kadın ve onun yarım kalmış aşkı Ayfer Tunç’un kaleminde gerçek bir hayat hikayesine dönüşüyor. Kadının seks objesi olarak görüldüğü erkeklerin iktidar dünyasında iki yüzlülüğe, kendi dilinden bi haber milliyetçi müdürlere, para için yozlaşan elitlere  Cemal Süreyya’dan şu dizelerle gönderme yapıyor.

“Lunapark beğenisiyle döşenmiştir yatak odaları/ kadındırlar, nişanlıları kendilerine ada falan armağan ederler/ Ulusçudurlar bunun kanıtı olarak viskiyi kâseyle içerler/ Ama batılıdırlar da lahmacuna havyar sürecek kadar”

Kesinlikle okuyun hatta bir kaç yıl sonra tekrar okuyun. Ben öyle yaptım :) 

Sonra tekrar hatırladım Dağlarca'yı  "Korkuyorum Yaşamaktan ki Çok Güzel " dedim.