Ve sonunda...J
Harry gibi bir dedektifin annesinin
katilini bulmamış olmasını yadırgıyordum ki Connelly, Son Çakal’da hikayeyi
bunun üzerine kurmuş.
Harry zor günler geçirmektedir,hayatı alt üst
olmuştur.Sylvia onu terk etmiş,evi depremden hasar görmüş,yanında çalıştığı
komisere saldırdığı için görevden uzaklaştırılmıştır.Çok içmekte ve psikolojik
danışma almaktadır. Bu arada onu en çok rahatsız eden,hayatını şekillendiren olayla ilgilenmeye
karar verir. Şimdiye kadar elini süremediği dosya,annesinin cinayet dosyasıdır.
Bu hikayede Connelly, polisiye bir serüvenden çok Harry’nin ruh
haline odaklanmak istemiş sanırım çünkü katil tahmin edilecek biriydi. Daha çok
onun duygusal yönünü ön plana çıkarmış. Şimdiye kadar cool bir görünüm
sergileyen dedektifimiz,annesiyle ilgili
flash-back ler yaşıyor,Sylvia’yı çok özlüyor. Bu arada bakalım tanıştığı Jazz
la ilişkisi gelişecek mi?
bu kitapları okuyacağım , o sebepten yorumunu atlayarak okudum .Bu arada mimlendin :)
YanıtlaSilhttp://kitapeylemi.blogspot.com.tr/2014/08/etkinlik-renkli-tag.html
:) Geldim hemen
Silbi yazara sarıp hepsini okumak büyük keyif yaa. bi de dean r.koontz'a sardırsanaaa :)
YanıtlaSilBakiim netten hangi kitapları varmış:) Belki saldırırım.
SilPolisiye gerilim dışında biraz psikolojik biraz da romantik satırlar barındıran bir kitap. Ama Connelly nin kendine has kalemi insanı cezbediyor..
YanıtlaSilKesinlikle biraz duygusallık ve aşk iyidir. Dedektifin etten kemikten yaratıldığını ara sıra hatırlayalım :)
Sil