Nermin Yıldırım’ın son kitabı
Misafir diğer kitapları gibi psikolojisi derin bir hikayeye sahip. Zaten kahramanların
daha çok iç dünyaları okuyucuya sesleniyor.
Ev dediği bir akıl hastanesi misafir dediği
hastalar ile içerisi dışarısı kavramı sorgulanıyor.Anormal olanın normalleştiği
günümüzde çoğumuzun sinir krizi eşiklerinde yaşadığı şehirlerde hastaneye
yatırılanların çok da kendimizden uzak olmadığını vurgulamak için yazmış bu
kitabı.
Anlatımı ,duyguları
verişi her zamanki gibi şahane. Nermin Hanım hayal kırıklığına uğratmaz zaten. Ancak ben kendi adıma metni kurgusal olarak zayıf
buldum. “şimdi bir gelişme olacak” beklentisi içinde kitap bitti.
“Esin’in başına gerçekten
ne geldi de oraya getirildi,komplo
teorileri gerçek miydi,sorgulanabilir miydi,aktivist doktor sonra ne
yaptı,hasta bakıcıya ne oldu” gibi kurguyu genişletebilecek biraz
daha okuyucuyu yarım kalmışlık hissinden kurtaracak bir metin daha doyurucu
olabilirdi.
Öte taraftan muhtemelen yazarın kitabı oluştururken böyle bir kurgu derdi yoktu Zihinsel
yolculukları hastanede olanlara yeğledi. Bize de okur merakı kaldı J
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder